Hoofdstuk 2
2.1 Het verhaal teruglezen...
Ik ga je meenemen naar het jaar 1989 en om precies te zijn 2 september 1989: De dag dat ik de zaak van het gestolen schilderij van Kunstenaar Koekkoek kreeg. Terwijl ik net mijn ontbijt had gehaald bij Bakker Klopper en Stolk op de amstelveenseweg werd ik gebeld door mijn baas. Hilde Veenstra was mijn baas destijds en haar rol was om de criminaliteit in Amsterdam omlaag te krijgen. Ze was dus niet buiten criminelen aan het opsporen zoals ik, maar zat voornamelijk op kantoor. Hilde hield het overzicht over alle zaken in Amsterdam en moest aan het einde van het jaar bekendmaken of de criminaliteit was toegenomen of afgenomen. Waarom ik je dit vertel… Hilde vond het voornamelijk belangrijk dat ik een zaak oploste. Hoe ik dat deed.. dat was aan mij. Maar het moest in ieder geval snel gebeuren. want het einde van het jaar kwam nabij en Hilde haar cijfers gingen niet best. Ik kreeg de volgende informatie mee: Vanochtend is er een beroemd schilderij gestolen bij het Rijksmuseum. Ga er onmiddellijk naartoe. Farah is gebriefd en wacht op je bij het Rijksmuseum. Omdat dit mijn eerste grote zaak was kreeg ik ook voor het eerst een assistent: Farah dus. Farah was net begonnen bij de recherche en haar specialiteit was het onderzoeken van (...............). Dit zou later nog goed van pas komen. Ik pakte mijn fiets.. liet mijn ontbijt vallen en reed direct naar het Rijksmuseum toe.
2.2 Het verhaal teruglezen...
Toen ik onderweg naar het Rijksmuseum reed, zag ik in een steeg een zwart busje staan met de knipperlichten aan. Normaal is dit niet zo gek en gebeurt dit wel vaker in Amsterdam, maar er stond iemand bij die… hoe zeg ik dat.. onrustiger overkwam dan normaal. Eén achterdeur van het busje was geopend en ik zag daardoor, in de achterbak, een vierkante plaat met een doek erover liggen. De andere achterdeur waarop het nummerbord stond was wel dicht. Ik stopte mijn fiets en noteerde alvast het nummerbord.. VF008P.. en wilde ernaar toe gaan totdat een blauw/witte tram van de GVB mijn pad kruiste. Ik kon er niet langs en toen de tram eenmaal voorbij was… waren het busje en de persoon weg. Soms heb je een moment tijdens je werk dat je denkt ‘’dit klopt niet’’. Ondertussen had ik al drie berichten van Farah ontvangen op mijn telefoon met de tekst: Waar blijf je? Schiet op! Ik heb iemand gevonden die ons misschien meer kan vertellen. Ik pakte mijn fiets weer en vervolgde mijn rit naar het Rijksmuseum. Normaal gesproken doe je hier 9 a 10 minuten over van de Amstelveenseweg, maar dit keer waren het er minimaal 15. Ik bleef maar denken aan dat zwarte busje en de verdachte persoon ernaast. Eenmaal aangekomen bij het Rijksmuseum kwam Farah direct op mij af. Ik had haar nog nooit ontmoet, maar ze kwam gelijk ter zake. Detective Bruinsma zei ze: Het schilderij van Kunstenaar Koekkoek moet vanochtend tussen 07:45-08:00 uur zijn gestolen. Hoe weet je dat zei ik? Nou tussen die tijd wisselen de bewakers van de avonddienst met de bewakers van de ochtenddienst. ‘’Dus?’’ vroeg ik? Nou deze bewakers werken er al jaren en er is nog nooit een schilderij hier gestolen. Oké dus eigenlijk zeg jij dat de bewakers er niks mee te maken hebben? Het was even stil bij Farah, maar toen kwam de bewaker van de avonddienst naar ons toe. Waarop Farah zei.. nou vraag het hem maar zelf zou ik zeggen: De bewaker kwam naar mij toe en stelde zich voor met de naam Michael. Waarop ik antwoorde: Mijn naam is detective Bruinsma.. ik hoorde van mijn Assistent Farah dat jij de avonddienst hebt gedraaid en het schilderij om 07:45 nog hebt zien hangen. Terwijl ik nog een vervolgvraag wilde stellen, begon Michael al te praten. Hij vertelde mij dat die al 20 jaar bij het Rijksmuseum werkte en dat er in zijn tijd nog nooit een schilderij was gestolen. Het pand is zo goed beveiligd volgens Michael dat de beste dief in Nederland tijdens sluitingstijd niet eens binnenkomt. Hoezo is dit vroeg ik. Michael keek even naar beneden en antwoorden dit keer niet direct. Het leek wel of hij aan het nadenken was over de woorden die hij wilde uitkiezen. Het kwam berekenend over. Michael keek mij weer aan en zei: Alleen de (...........) die hier werkt kunnen na sluitingstijd doormiddel van een vingerafdruk naar binnen. Ook is daarbij de vingerafdruk alleen geldig als je dienst hebt. Zo kon ik vannacht naar binnen maar doordat ik morgenavond niet werk, zou ik niet naar binnen kunnen. Farah: Dus eigenlijk zeg je dat de bewakers van de avonddienst of de bewakers van de ochtenddienst er iets mee te maken moeten hebben, vroeg Farah? Wat is dat nou weer voor rare vraag zei Michael. Zeg je nou dat ik hier iets mee te maken heb, ik help jullie alleen maar. Het is al goed Michael, zei ik. Bedankt voor je tijd. Zouden we je later hier nog over kunnen contacten? Tuurlijk, zolang uw assistent… mij maar niet meer verdenkt. Michael liep weg en Farah en ik tuurden hem na. ik: Welk schilderij was nou gestolen vroeg ik aan haar. Het schilderij van Kunstenaar Koekoek. Barend Cornelis Koekkoek?! Ja hoezo? Nee niks.. een herinnering van vroeger.